"De Macht van de Verbeelding. De Verbeelding aan de Macht"

Een openlucht muziektheaterstuk van de hand van Godfried-Willem Raes

gespeeld door het 16-koppig Logos Ensemble.

De container blijkt te klein om alle meespelende muziekmachines van Godfried-Willem Raes, te bevatten. Geen nood, we rijden dus maar iedere dag op en af met de 'Toetkuip' en het rollend bad voor 'Badsopraan'. Tenslotte ligt onze Tetraederzaal vlak bij het Baudelopark, waar we tijdens de Gentse Feesten zeven opeenvolgende dagen spelen.

Bijna vier uur. Het gras is bezaaid met glimmende instrumenten al dan niet van westerse makelij, gongs en genders, zelfbouwtuigen, elektronika, klankmachines, orgelpijpen… een vreemd orkest dat geheimzinnige klanken laat raden. Talrijk komen ze opdagen de vrolijke kinderen, feestelijke vrouwen en mannen. Het park raakt oevervol, de spanning stijgt.

In onze container heerst ook een drukte van belang. De schitterende kostuums van ontwerpster, Carla Bracke tooien de vrouwen in knalrood en de mannen in metaalzilver. Nog vlug onze gezichten wit geschminkt en daar wordt het teken gegeven.

We gaan van start.

De klanken van het bizarre orkest klimmen de bomen in. Kinderogen glimmen ondeugend. Ik spied de einder af: Rooie Niki op zoek naar de vruchten van de verbeelding. Dank zij het fluitsignaal van de kinderen, dat eerst aarzelend maar dan steeds meer en meer zelfzeker opklinkt uit de rondgedeelde fluitjes, verschijnen ze een na een: de fantasietuigen: 'Le Grand Coucou', 'Toetkuip', 'Badsopraan' 'Tubaman', 'Toverfluit' … maar ook Tv-Man en al de anderen.

Er ontstaat een dodelijk duel: de 'Grote Koekoek' en de 'Toetkuip' bekonkurreren elkaar. Het doorboorde hart spuit bloed, waar de schilder Zurbaran jaloers van wezen zou. De 'Tubaman' meet zijn kracht met de sputterende 'Toetkuip', die in triomf het park rondrijdt, doch hij stort uitgeput in elkaar. Zijn glinsterende muziekinstrument staat op exploderen. Geen nood: de feerieke Toverfluit wekt de tuba opnieuw tot leven. Nu kan het instrument zelfs zonder tubist spelen. Maar ook de 'Piperola' raakt betoverd. Dit snoezig handgemaakte orgel zingt een vrolijk lied dat inspireert tot een buitennissig trio voor violen. Plots zorgen de Tibetaanse rolmoh's (koepelcimbalen) voor nieuwe fluitsignalen. En wat gebeurt… de magische verschijning van een kwelende sopraan in een rijdend zitbad. Via stethoskopen laat zij het verblufte publiek meeluisteren naar haar onderwateraria. Helder schaterlachen doorklieft het betoverde park.

Rooie Niki weet van geen ophouden. Haar verbeelding is op hol geslagen en wil meer en meer en meer. De heksenbol 'Holosound' nodigt uit tot een duo met de Theremin. De kinderen komen zelf hun bewegingen omtoveren tot komische, grappige klanken. Maar 'Tv-Man' verschijnt uit de container en poogt doorheen zijn beeldscherm de aandacht af te leiden. Hij trekt de meest ongelofelijke grimassen en bedenkt de onwaarschijnlijkste verhalen, maar het mag niet baten. De verbeelding blijft aan de macht. Tv-Man moet het afleggen tegen de majestatische gestalte van de Stervende Beuk. Hoog op zijn stam heeft hij een Elfenbankje ontboden, symbool van een vredig sterven. Kinderhanden bewegen de blaasbalgen, de levensadem. De diepe orgelklanken vervoegen het gamelanorkest. Laserstralen koesteren het elfenbankje. Rooie Niki schenkt haar Strohviool als grafgift aan beuk-en-bankje. De sappenstroom van de stervende boom vult het park: het magisch geluid van de kracht van de aarde. Hoor je daar ook de fijne stem van het elfenbankje?

Het orkest verstomt. De voorstelling is ten einde. Rooie Niki nodigt de kinderen uit in haar mysterieuze geluidenpaleis. Daar, onder de groene tetraedertent worden onophoudelijk nieuwe toverklanken herboren en is het een waar muziekfestijn.

Moniek Darge