Koncertberichten

De konstante van Planck - aangeduid met het symbool 'ħ' - is een natuurkundige konstante die opduikt in alle vergelijkingen van de kwantummechanika. Ze werd vernoemd naar de natuurkundige Max Planck, die haar in 1900 invoerde bij de berekening van de radiatie van zwarte stralers. In veel gevallen worden (vereenvoudigde) varianten van deze konstante gebruikt, die worden geschreven als ħ (spreek uit: h-streep of h-bar) en gebruikt om Planckeenheden mee te definiëren. Die eenheden geven de energetische diskontinuïteit weer die inherent is aan alle natuurkundige fenomenen. In het dagelijks leven is het een vrij kontraintuïtieve, kwasi onbruikbare eenheid om de simpele reden dat we spreken over waarden die zó klein zijn, dat ze grenzen aan de onmeetbaarheid.

ħBar is tevens het gelijknamige Italiaanse elektronika-duo dat we die avond aan het werk zullen horen. Zij slaan een radikaal wetenschapsgerichte weg in en kozen ervoor om elementen uit de fysika als inspiratiebron aan te wenden voor hun improvisatie-acts. Op hun website stellen ze het konkreter:

"In this first exploratory piece, the game between the sensuous fluidity of the flute and the discrete roughness of the digital sounds are confronted and fused to explore the subtle limits between continuity and discontinuity, between fluidity and steps, between percep-tion and reality, visible and invisible, analogue and digital."

Alberto Novello (aka JesterN) is wetenschapper, komponist en video-artiest. Hij werd geboren in Udine in 1977, studeerde piano en kontrabas aan het konservatorium van zijn geboortestad en was een tijdlang bassist bij tal van experimentele bands. In 2002 promoveerde hij in fysika aan de universiteit van Triëst en behaalde aansluitend een Master of Arts, Science & Technology aan het Institut National Polytechnique de Grenoble onder mentorschap van Jean-Claude Risset. Van 2004 tot 2009 werkte hij als onderzoeker bij Philips Research (Eindhoven) in het domein van muziekperceptie en publiceerde geregeld artikels in tal van wetenschappelijke tijdschriften. In 2009 behaalde hij een doktoraat aan de T.U. Eindhoven en voltooide hij zijn Master in Sonologie. Sedert 2004 werkt hij aan verscheidene elektro-akoestische en audiovizuele projekten en stelt die voor op internationale festivals zoals Rewire, Sonic Acts, CMMAS en op konferenties zoals NIME en ICMC.

Zijn evenknie Paolo Pascolo is fluitist en saxofonist van opleiding en sedert 2003 professioneel aktief in het veld van de experimentele en elektroakoestische muziek. Hij speelde op (elektro-)jazzfestivals in verschillende uithoeken van Europa en ging daarbij samenwerkingen aan met onder meer Phil Minton en Takehisha Kosugi. Recent heeft hij de muziek bij een produktie van The Merce Cunningham Dance Company verzorgd.

Terwijl we in januari nog volop de 'krachten', aktief binnen het <M&M> robotorkest, bundelden, is het deze maand de beurt aan iets heel anders: Sense and Sentiment. Het mag dan een tema met een brede interpretatiemarge zijn, laat u zich echter niet mislei-den: we maken er heus geen kitscherige special van, en het 'sentiment' waarvan sprake is zal u geprojekteerd zien door een strikt wetenschappelijke bril.

'Sense' staat immers ook voor zintuig, tastzin en gevoeligheid. En hoe kunnen we dit gegeven beter illustreren dan met de interaktieve fijngevoeligheid waar onze muziekrobots sedert jaar en dag een patent op hebben? Een flinke brok van het repertoire zal dan ook gewijd zijn aan Namuda, de vernieuwende fusie tussen technologie en moderne dans. Binnen dit koncept is alles open, zicht- en tastbaar, en in die zin dus onmiskenbaar sensueel.

De gebruikelijke bijdragen zullen zoals steeds van onze vaste medewerkers komen, en tot nader order zijn dat nog steeds Dominica Eyckmans, Moniek Darge, Sebastian Bradt, Xavier Verhelst, Helen White & Kristof Lauwers. Artistieke leiding en robot design: Godfried-Willem Raes.

JIKU55 is de sedert 2010 florerende underground-kruisbestuiving tussen de Japanse zangeres Maria Jiku en gitarist Go Tsushima (nickname: 55, vandaar ...). Hun fokus ligt onomwonden op noise, drone en ambient en hun output valt, bescheiden gezegd, trippy te noemen. Go Tsushima is gitarist, performer en improvisator uit de experimentele muziekscene van Osaka (Japan). Zijn estetiek is rauw, luid en - zo stelt hij het zelf op zijn blog - 'mind expanding'. Geestesverruimende impro dus, die ons alleen maar kan benieuwen. Go was te gast in Japan, Australië en Europa als lid van uiteenlopende kollektieven zoals Psychedelic Desert, Damo Suzuki's Network en vele andere. Klinkende titels van zijn recente performances zijn Surgical Table And The Buggy Clock, Space Orgasm split with Coco & Fiend Friend, en Fuck You Kill You EU tour. Need we say more ...

Maria Jiku, de andere helft van het duo, is geboren en getogen in Kyoto. Maria is zangeres, danseres en improvisator in één, maar betitelt zich met eenzelfde gemak als fulltime 'noiser'. Ze begon nochtans braafjes met klassieke pianolessen sedert haar derde en aansluitend studeerde ze kunstgeschiedenis (het kan de besten overkomen). Op zeker ogenblik raakt ze gebeten door konceptuele kunst, die ze een zeer persoonlijke, extreem-groene en zelfs kombattieve invulling geeft (Beyond Nuke). Sedert 2009 toert ze rond met haar noise/ambient-projekt JIKU, waarin ze haar eigen stem en ademhaling als basis voor haar acts gebruikt. De term JIKU betekent letterlijk 'ruimte-tijdsgebonden', en klinkt als een rigoereuze mengeling van noise, improvisatie en drone, dat alles gebrandmerkt met een al even rigoereus groen label (No Nukes is Good Nukes). Vandaag de dag pendelt ze parttime tussen haar geboortestad en Berlijn. Een zijsprong naar Gent hoort daar dus ook bij, waar ze op 28 februari in Logos de anti-nukleaire boodschap zal prediken.

De tweede helft van het programma wordt ingenomen door het Zwitserse eenmans-projekt B°tong. De artiest in kwestie heet in het dagelijks leven Chris Sigdell, hij komt uit Basel (Zwitserland) en was een voormalig lid van experimentele bands als Nid en Phased. Onder het Einzelgänger-logo van B°tong voelt hij zich echter het best in zijn vel en verkent hij de grenzen van de elektronische muziek. Hij is een veelgevraagd radio- en festivalartiest en liet van zich horen op gerenommeerde podia zoals Sinus, Ausklang, Shift en Lab30 - kwestie dat u 's mans artistieke scène wat kan plaatsen. Ook multimedia laat hem allerminst koud; zijn video Sphere II werd vertoond op Miami Art Fair (2007) en, respektievelijk in 2008 en 2009, Black Dog Dream en 95° in Peking,

B°tong's muziek varieert van duistere, baarmoederachtige ambient tot itchy-scratchy experimental electronics. Zijn werk is veelgelaagd, organisch en valt uitgebreid online te beluisteren, met sprekende tracktitels zoals Tu Me Degoutes!, The 3(2xS)=i(nsanity) Project en Hottentottenschürze. B°tong dekonstrueert, recycleert en samplet geluid van zowel natuurlijke als onnatuurlijke origine. Live heeft hij genoeg aan slechts een mikrofoon, sampler, springveer en een stuk of wat rekwisieten om in een mum van tijd een infernale klankwereld tevoorschijn te toveren, of het nu gaat om de uitgestrekte eenzaamheid van een poolvlakte, of een virtuele duik in de bodemloosheid van de Marianentrog. Bij Logos brengt hij een doordringende improvisatie-set van 30 minuten met een klankmuur van massieve drones die de tetraeder vullen en uw trommelvliezen allerminst koud zullen laten.